9 maart 2018
Master of Words” dat was de algemene opinie over de persconferentie van Mario Draghi. De woorden van de voorzitter van de Europese centrale bank worden op een goudschaaltje gewogen.
Zelfs het NOS journaal ging op bezoek bij handelaren om eens vast te leggen hoe deze op elke woord reageren. Iets waar wij als fundamentele analisten wat minder mee doen. Het gaat om de grote lijn. En die is niet echt veranderd sinds de persconferentie. Maar de korte termijn handelaren interpreteerden wel een verandering. Immers in de persverklaring voor de persconferentie stond het woordje “easing bias” niet meer.
De korte termijn redenatie was dat de ECB geen obligaties in het laatste kwartaal meer zou aankopen. Maar dat nuanceerde Draghi. Met veel woorden stelde hij dat ook 29 miljard (versus de huidige 30 miljard) opkopen het verlaten is van de “easing bias”, zij het natuurlijk minimaal. Deze interpretatie zorgde ervoor dat de euro in eerste instantie steeg versus de dollar om vervolgens weer snel te dalen. Immers een renteverhoging op korte termijn lijkt ver weg te liggen. Maar het was niet alleen het Europese nieuws dat de handel in de dollar domineerde. Vanzelfsprekend gaat ook veel aandacht uit naar de potentiële handelsoorlog. Die bleek uiteindelijk niet zo groot te zijn als het vorige week eerst liet aanzien. Een beeld dat past in de wijze waarop de president van de Verenigde Staten handelt. Met name het gegeven dat buurstaten zoals Canada en Mexico zijn uitgezonderd van de hogere tarieven op staal en aluminium is belangrijk. Dat zagen we direct ook terug in de koersen van de Canadese dollar en de Mexicaanse peso. Deze stegen ten opzichte van de dollar. Natuurlijk was dit een reactie op de eerdere dalingen door de aangekondigde verhoging van de tarieven. Handelsoorlogen zijn in principe slecht voor de valutakoers van landen die ze instellen. Immers investeerders zullen minder geneigd te zijn om geld naar een dergelijk land te brengen waar de politiek overheerst. In eerste instantie gaan vaak de koersen van de landen die getroffen worden naar beneden. Gezien de beperktheid van de maatregelen veranderen wij echter niet onze mening over de dollar. Dat komt ook door de verkiezingsuitslag in Italië. Nu een anti-Europa partij een van de grootste is in Italië zijn er weinig argumenten om te stellen dat de euro fors zou kunnen stijgen. Dat betekent niet dat we weer een Eurocrisis verwachten zoals die van enkele jaren geleden. Maar hervormingen in Europa zullen zeker nu weer wat langzamer gaan.