In de aanloop naar de Spaanse regio- en gemeenteverkiezingen was al duidelijk dat de twee grote traditionele partijen zouden verliezen en nieuwkomers zouden winnen. De opiniepeilingen klopten redelijk en nu zijn er in Spanje vier in plaats van twee partijen die serieus genomen moeten worden; (PP, PSOE, Podemos en Ciudadanos). De rechtse Partido Popular heeft fors verloren, maar blijft de grootste met 27% van de stemmen. Dit is in veel regio’s en gemeenten echter niet voldoende om alleen aan de macht te blijven, zoals de PP gewend was. De oude linkse partij PSOE heeft nauwelijks stemmen gewonnen, het nieuwe linkse geluid van Podemos heeft wel veel stemmen gewonnen, samen hebben deze twee linkse blokken een meerderheid in de meeste regio’s. Tussen de regels door lezen we ook dat de Catalaanse herrieschopper Artur Mas met zijn partij voor een onafhankelijk Catalonië ook fors heeft verloren en niet meer de grootste is, dus dat gevaar is geweken. Kortom, meer fragmentatie, lastig om tot besluitvorming te komen, minder stabiele regeringen, het lijkt Nederland wel daar in Spanje. Op de financiële markten zien we dat de Spaanse beurs (IBEX) voor de tweede achtereenvolgende dag de grootste daler is onder de Europese beurzen en de rente op Spaanse 10 jaar staatsobligaties loopt zo’n 10 basispunten uit t.o.v. Duitsland.
Of de vier grote partijen tot een houdbaar evenwicht komen is nu de grote vraag. Of het tot een Nash evenwicht komt in Spanje valt te betwijfelen, hiervoor zullen alle partijen rekening moeten houden met de besluitvorming van de tegenspelers. Wat wel zeker is, is dat de bedenker van het Nash evenwicht (John Nash) het allemaal niet meer meemaakt. Hij kwam afgelopen weekend op 86 jarige leeftijd, samen met zijn vrouw, bij een auto-ongeluk om het leven. De film a Beautiful Mind is gebaseerd op het leven van Nash, mocht u die nog niet gezien hebben, de moeite waard! Het politieke spel is moeilijk in een theoretisch concept te vatten, er spelen zoveel (tegenstrijdige) belangen. Wellicht kunnen de partijen nog wel rekening houden met elkaars strategieën, maar het ligt voor de hand dat de burger daarvan de dupe wordt, omdat de burgerbelangen na de verkiezingen vaak snel zijn vergeten, alle mooie verkiezingsbeloftes ten spijt. Ongeloofwaardige strategieën werken trouwens sowieso niet in een Nash spel.
In aanloop naar de volgende Griekse deadline op 5 juni zullen we Tsipras en Schauble de komende dagen nog wel voorbij zien komen. Schauble schijnt op de top in Riga gezegd te hebben dat een parallelle munt mogelijk zou kunnen zijn voor Griekenland. Griekenland heeft zelf weinig meer te bepalen, ze zijn overgeleverd aan Europa.