Vanochtend komt de kop *CHINA CIRC APPROVES ANBANG TO BUY DUTCH INSURER REAAL N.V. door op de Bloomberg, het hing al in de lucht en nu is de lucht geklaard. Net las ik een profiel van de grote baas bij Anbang, de 49-jarige Wu Xiaohui, hij heeft goede connecties met de Chinese staat en hoge Chinese politici en militairen zijn betrokken bij de leiding van Anbang. Behalve Vivat heeft Anbang ook Delta Lloyd Bank overgenomen, ze gaan hiervoor de oude naam Bank Nagelmackers nieuw leven inblazen, mooi gevoel voor historie, ondanks dat Anbangs eigen historie slechts teruggaat tot 2004. Anbang aast eveneens op het Portugese Novo Banco, beetje bij beetje willen ze in Europa een netwerk van banken, verzekeraars en vermogensbeheerders opbouwen. De drie elementen van de bedrijfscultuur van Anbang: water, familie en internet, zie bijlage voor de uitleg van mister Wu zelf.
Niet van Anbang maar eveneens Chinees is Huawei, maker van mobieltjes, zij verkochten in het eerste halfjaar meer mobieltjes dan Apple in China (48.2 om 47.5 miljoen). De afzet steeg met 39%, maar de omzet nam met 87% toe (tot $ 7.2 miljard); er werden vooral meer telefoons in het hogere segment met hogere winstmarges verkocht, dit gaat ten koste van Apple en Samsung. Nu behaalt Huawei zo’n 50% a 60% van de omzet in China, ze staan te popelen om hun producten ook in de VS aan de man te brengen, sinds 2012 mogen ze echter niet actief zijn in de VS, omdat de Amerikanen denken dat Huawei spioneert voor de Chinese Staat, een lachwekkend argument gezien de NSA activiteiten wereldwijd.
Om nog even in de VS te blijven, sinds januari zijn er al 12 zogenaamde jumbo bond deals geweest, obligatie-uitgiftes van meer dan $ 10 miljard, in totaal werd met de 12 deals $ 157 miljard opgehaald; ingegeven door de lage rente en toegenomen M&A activiteiten. Intel (A1/A+) raakte met een emissie van $ 7 miljard niet aan de jumbo grens van 10 miljard dollar, maar gaf gisteren wel voor het eerst sinds 2012 obligaties uit om de overname van Altera te financieren (t.w.v. $ 16.7 miljard), diverse looptijden (5, 7, 10, 30 jaar), de 30 jaar kwam op 1.85% over Treasuries.
Iets dichter bij huis, ook een overname, maar voor een wat kleiner bedrag. Volkswagen en het eveneens Duitse Bankiers Friedrich von Metzler hadden ieder een belang van 50% in Leaseplan (A3/BBB+/A-, 4 EUR benchmark bondjes), maar hebben besloten hun belang te verkopen. Volkswagen bouwt haar eigen leasetak verder uit en heeft Leaseplan (actief in 32 landen, 6800 werknemers en met 1.42 miljoen auto’s in de lease de grootste leasemaatschappij ter wereld) niet meer nodig. Voor EUR 3.7 miljard komt Leaseplan nu in handen van de private equity partij TDR en diverse andere investeerders waaronder PGGM en Goldman Sachs (overige genoemde investeerders: Luxinva, ATP, GIC).
Gisteren publiceerde Eurostat de staatsschulden van de Eurolanden en de Eurozone als geheel, we zijn op 92.9% debt/gdp aanbeland in de Eurozone. Per land zijn er echter wel behoorlijke verschillen, zie de Eurostat publicatie in de bijlage.
Spanje is hard op weg naar 100% debt/gdp (98% nu), de werkloosheid daalt echter wel. Vanochtend werd bekendgemaakt dat de werkloosheid tussen april en juli zakte van 23.78% naar 22.37%, er zijn nu nog 5.149.000 mensen als werkloze geregistreerd in Spanje. Gelooft u in het Spaanse herstel? Dan zijn er nog een paar vliegvelden te koop, vorige week werd bekend dat het verlaten vliegveld van Ciudad Real voor tien duizend Euro aan een Chinese partij is verkocht, voor iedereen die deze boot heeft gemist…, treur niet, er zijn nog meer kansen. El Mundo maakte een overzichtje van de andere aeropuertos fantasmas:
– Aeropuerto de Castellon. Kosten 150 miljoen Euro, geopend in maart 2011. Het enige vliegtuig dat hier ooit aankwam is de kroon op een duur kunstwerk dat het vliegveld moest opfleuren, zie plaatje 😉
– Aeropuerto Internacional de la Region de Murcia. Geopend in 2008, in 2010 gered door de Regio Murcia met een noodlening van EUR 182 miljoen, komt geen hond, nu wil de Regii Murcia het bestaande vliegveld bij de stad sluiten en dit spookvliegveld leven inblazen.
– Aeropuerto de Lleida: Kosten 97 miljoen Euro, steen in de maag van de regio Catalunya.
– Aeropuerto de Huesca. Kosten 40 miljoen Euro, geopend in februari 2011, hier zijn een paar privé vliegtuigen geland, de operationele kosten afgezet tegen het aantal gelande passagiers levert een kostplaatje van 13 duizend Euro per passagier op.
Naast bovengenoemde zijn er nog 6 wat kleinere luchthavens zie hetzelfde lot zijn beschoren.
Qua handel is het rustig, we doen af en toe wat kort papier voor geldmarktfondsen, verder zien we weinig activiteit.